معنی فارسی punctate
B2نقطهدار، به معنی وجود نقاط یا نقاط کوچک بر روی یک سطح.
Marked by or composed of dots or small marks.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A puncture.
adjective
معنی(adjective):
Marked by spots, dots, points, or punctures.
معنی(adjective):
Pointed; ending in a point or points.
example
معنی(example):
برگ با حفرههای کوچکی که توسط حشرات ایجاد شده بود، نقطهدار بود.
مثال:
The leaf was punctate with tiny holes caused by insects.
معنی(example):
لشکرهای نقطهدار میتوانند نشاندهنده مشکلات بهداشتی زیرین باشند.
مثال:
Punctate lesions can be indicative of underlying health issues.
معنی فارسی کلمه punctate
:
نقطهدار، به معنی وجود نقاط یا نقاط کوچک بر روی یک سطح.