معنی فارسی radiance
C1 /ˈɹeɪdi.əns/درخشش، مقدار نور ساطع شده از یک منبع نور در یک جهت خاص.
The quantity of light or electromagnetic radiation that passes through or is emitted from a surface.
- noun
noun
معنی(noun):
The quality of being radiant, shining, bright or splendid.
معنی(noun):
The flux of radiation emitted per unit solid angle in a given direction by a unit area of a source.
example
معنی(example):
درخشش غروب آفتاب خیرهکننده بود.
مثال:
The radiance of the sunset was breathtaking.
معنی(example):
درخشش همچنین میتواند به درخشش یک سطح اشاره کند.
مثال:
Radiance can also refer to the brightness of a surface.
معنی فارسی کلمه radiance
:
درخشش، مقدار نور ساطع شده از یک منبع نور در یک جهت خاص.
