معنی فارسی rebuking
B2سرزنش کردن، انتقاد کردن از رفتار یا گفتار غیرقابل قبول.
The act of expressing sharp disapproval or criticism.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To criticise harshly; to reprove.
مثال:
O Lord, do not rebuke me in Your anger or discipline me in Your wrath. (Psalm 6, BSB)
noun
معنی(noun):
The act of giving a rebuke.
example
معنی(example):
او به خاطر رفتار بی‌ادبانه‌اش، به او تذکر می‌داد.
مثال:
She was rebuking him for his rude behavior.
معنی(example):
مدیر به کارکنان به خاطر از دست دادن مهلت تذکر می‌داد.
مثال:
The manager was rebuking the staff for missing the deadline.
معنی فارسی کلمه rebuking
:
سرزنش کردن، انتقاد کردن از رفتار یا گفتار غیرقابل قبول.
