معنی فارسی rend
B1پاره کردن، شکافتن، به معنای جدا کردن یا آسیب رساندن به چیزی با زور.
To tear or damage something violently.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A violent separation of parts.
verb
معنی(verb):
To separate into parts with force or sudden violence; to split; to burst
مثال:
Lightning rends an oak.
معنی(verb):
To part or tear off forcibly; to take away by force; to amputate.
معنی(verb):
To be rent or torn; to become parted; to separate; to split.
مثال:
Relationships may rend if tempers flare.
example
معنی(example):
هنرمند می‌خواست پارچه را پاره کند تا طراحی منحصربه‌فردی بسازد.
مثال:
The artist wanted to rend the fabric to create a unique design.
معنی(example):
طوفان می‌تواند شاخه‌های درختان را پاره کند.
مثال:
The storm could rend the branches off the trees.
معنی فارسی کلمه rend
:
پاره کردن، شکافتن، به معنای جدا کردن یا آسیب رساندن به چیزی با زور.
