معنی فارسی repatriate
B2 /ɹiːˈpeɪ.tɹi.eɪt/بازگرداندن افراد به کشور خود، به ویژه پس از مهاجرت یا پناهندگی.
To return someone to their own country.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A person who has returned to the country of origin or whose citizenship has been restored.
verb
معنی(verb):
To restore (a person) to his or her own country.
example
معنی(example):
سازمان به بازگشت شهروندان که در خارج گیر کرده بودند کمک کرد.
مثال:
The organization helped to repatriate the citizens stranded abroad.
معنی(example):
بسیاری از پناهندگان پس از پایان جنگ به کشور خود برگردانده شدند.
مثال:
Many refugees were repatriated after the war ended.
معنی فارسی کلمه repatriate
:
بازگرداندن افراد به کشور خود، به ویژه پس از مهاجرت یا پناهندگی.
