معنی فارسی reprieve
B2 /ɹɪˈpɹiːv/تعویق یا فرجه در اجرای حکمی به مدت مشخص.
A delay or suspension of a sentence or punishment for a certain period.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
The cancellation or postponement of a punishment.
معنی(noun):
A document authorizing such an action.
معنی(noun):
Relief from pain etc., especially temporary.
verb
معنی(verb):
To cancel or postpone the punishment of someone, especially an execution.
معنی(verb):
To bring relief to someone.
معنی(verb):
To take back to prison (in lieu of execution).
example
معنی(example):
قاضی به او فرصتی برای معافیت از حکم سخت داد.
مثال:
The judge gave him a reprieve from the harsh sentence.
معنی(example):
این معافیت به سازمان فرصتی داد تا اطلاعات بیشتری جمع آوری کند.
مثال:
The reprieve allowed the organization some time to gather more information.
معنی فارسی کلمه reprieve
:
تعویق یا فرجه در اجرای حکمی به مدت مشخص.
