معنی فارسی repugnance
B2تنفر، احساس قوی از انزجار یا بیزاری.
A strong feeling of dislike or disgust.
- noun
noun
معنی(noun):
Extreme aversion, repulsion.
معنی(noun):
Contradiction, inconsistency, incompatibility, incongruity; an instance of such.
example
معنی(example):
او نسبت به رفتار ناعادلانه احساس تنفر کرد.
مثال:
She felt repugnance towards the unfair treatment.
معنی(example):
تنفر او از دروغها به خوبی شناخته شده بود.
مثال:
His repugnance for lies was well known.
معنی فارسی کلمه repugnance
:
تنفر، احساس قوی از انزجار یا بیزاری.
