معنی فارسی rishis
C1نیکوکاران یا عارفان در سنت‌های هندو، که به حکمت و بینش فراوان مشهورند.
Sages or seers in Hindu tradition, known for their wisdom and spiritual practices.
- noun
A Vedic poet and seer who composed Rigvedic hymns, who alone or with others invokes the deities with poetry of a sacred character.
(post-Vedic) A Hindu sage or saint occupying the same position in India history as the patriarchs of other countries, constituting a peculiar class of beings in the early mythical system, as distinct from Asuras, Devas and mortal men.
ریشی‌ها به خاطر حکمت و روحانیت‌شان شناخته شده‌اند.
The rishis are known for their wisdom and spirituality.
متون زیادی توسط ریشی‌های قدیمی در هند نوشته شده است.
Many texts were written by ancient rishis in India.
معنی فارسی کلمه rishis
:
نیکوکاران یا عارفان در سنت‌های هندو، که به حکمت و بینش فراوان مشهورند.
