معنی فارسی rosin
B2 /ˈɹɑ.zən/رزین ماده‌ای صمغی است که به عنوان جلا یا برای افزایش اصطکاک در موسیقی استفاده می‌شود.
A solid form of resin obtained from pine trees, used to increase friction for bows or for various industrial purposes.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A solid form of resin, obtained from liquid resin by vaporizing its volatile components.
معنی(noun):
Resin.
verb
معنی(verb):
To apply rosin to (something); to rub or cover with rosin.
مثال:
We waited expectantly as the guest violinist rosined his bow in preparation for playing.
example
معنی(example):
رزین برای ساخت کمان‌های سازهای زهی استفاده می‌شود.
مثال:
Rosin is used for making stringed instrument bows.
معنی(example):
ویولونیست قبل از نواختن، رزین را به کمان خود زد.
مثال:
The violinist applied rosin to his bow before playing.
معنی فارسی کلمه rosin
:
رزین ماده‌ای صمغی است که به عنوان جلا یا برای افزایش اصطکاک در موسیقی استفاده می‌شود.
