معنی فارسی rupture
B1 /ˈɹʌptʃə/پاره شدن یا شکستن چیزی به طور ناگهانی.
A break or tear in a tissue or structure.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A burst, split, or break.
معنی(noun):
A social breach or break, between individuals or groups.
معنی(noun):
A break or tear in soft tissue, such as a muscle.
معنی(noun):
A failure mode in which a tough ductile material pulls apart rather than cracking.
verb
معنی(verb):
To burst, break through, or split, as under pressure.
معنی(verb):
To dehisce irregularly.
example
معنی(example):
این ورزشکار دچار پارگی در عضلهاش شد.
مثال:
The athlete suffered a rupture in his muscle.
معنی(example):
پارگی در لوله باعث نشت بزرگ شد.
مثال:
A rupture in the pipe caused a huge leak.
معنی فارسی کلمه rupture
:
پاره شدن یا شکستن چیزی به طور ناگهانی.
