معنی فارسی scapegrace
B1 /ˈskeɪpɡɹeɪs/شخصی که به طور مکرر از قوانین اطاعت نمی کند و در کارهای ناپسند است.
A disreputable or mischievous person.
- noun
noun
معنی(noun):
A wild and reckless person (especially a boy); a scoundrel.
example
معنی(example):
با وجود شهرتش به عنوان یک آدم بی‌مسئولیت، او قلب خوبی دارد.
مثال:
Despite his reputation as a scapegrace, he has a good heart.
معنی(example):
آدم بی‌مسئولیت همیشه در دردسر می‌افتاد.
مثال:
The scapegrace was always getting into trouble.
معنی فارسی کلمه scapegrace
:
شخصی که به طور مکرر از قوانین اطاعت نمی کند و در کارهای ناپسند است.
