معنی فارسی sceptic
B1 /ˈskɛp.tɪk/شخصی که به آسانی باور نمی‌کند و معمولاً به شک و تردید در ادعاها و نظریه‌ها می‌پردازد.
A person who doubts the validity or authenticity of something.
- noun
noun
معنی(noun):
Someone who habitually doubts beliefs and claims presented as accepted by others, requiring strong evidence before accepting any belief or claim.
معنی(noun):
Someone undecided as to what is true.
معنی(noun):
A type of agnostic; someone skeptical towards religion.
example
معنی(example):
شخص شکاک اعتبار ادعاها را زیر سوال برد.
مثال:
The sceptic questioned the validity of the claims.
معنی(example):
به عنوان یک شکاک، او به شواهد بیشتری نیاز داشت قبل از اینکه باور کند.
مثال:
As a sceptic, she needed more evidence before believing.
معنی فارسی کلمه sceptic
:
شخصی که به آسانی باور نمی‌کند و معمولاً به شک و تردید در ادعاها و نظریه‌ها می‌پردازد.
