معنی فارسی scintillator
B2 /ˌsɪntəˈleɪtəɹ/ماده‌ای که تابش یونیزان را به نور قابل مشاهده تبدیل می‌کند.
A substance that emits light when it absorbs ionizing radiation.
- noun
noun
معنی(noun):
Any substance that glows under the action of photons or other high-energy particles
example
معنی(example):
یک درخشش‌ساز در بسیاری از انواع تشخیص تشعشع استفاده می‌شود.
مثال:
A scintillator is used in many types of radiation detection.
معنی(example):
این ماده به عنوان یک درخشش‌ساز در معرض تشعشع عمل می‌کند.
مثال:
The material acts as a scintillator when exposed to radiation.
معنی فارسی کلمه scintillator
:
ماده‌ای که تابش یونیزان را به نور قابل مشاهده تبدیل می‌کند.
