معنی فارسی self-existent
B1 /ˌsɛlfɛɡzˈɪstənt/حالتی از وجود که نیازی به موجودیت یا تأسیس از منبع دیگری ندارد.
Existing independently; not dependent on anything else for existence.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Existing without having been created.
معنی(adjective):
Existing independent of any extrinsic sustaining force.
example
معنی(example):
فیلسوف استدلال کرد که جهان خودوجود دارد و مستقل از هر خالق است.
مثال:
The philosopher argued that the universe is self-existent, independent of any creator.
معنی(example):
برخی نظریه‌ها پیشنهاد می‌کنند که برخی مفاهیم می‌توانند خودوجود داشته باشند.
مثال:
Some theories suggest that certain concepts can be self-existent.
معنی فارسی کلمه self-existent
:
حالتی از وجود که نیازی به موجودیت یا تأسیس از منبع دیگری ندارد.
