معنی فارسی separative
B2 /ˈsɛp(ə)ɹətɪv/جدایی‌طلب، به ویژگی یا خاصیتی اشاره دارد که موجب جدایی یا تفکیک می‌شود.
Having the quality of causing separation or division.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
Something that serves to separate.
adjective
معنی(adjective):
Serving to separate.
معنی(adjective):
Tending to keep oneself separate from others.
example
معنی(example):
طبیعت جدایی‌طلب سیاست مورد انتقاد قرار گرفت.
مثال:
The separative nature of the policy drew criticism.
معنی(example):
در زبان‌شناسی، حالت جدایی برای نشان دادن جدایی استفاده می‌شود.
مثال:
In linguistics, a separative case is used to denote separation.
معنی فارسی کلمه separative
:
جدایی‌طلب، به ویژگی یا خاصیتی اشاره دارد که موجب جدایی یا تفکیک می‌شود.
