معنی فارسی shriek
B1 /ʃɹiːk/صدای بلند و تیز که معمولاً به دلیل ترس یا هیجان ناشی می‌شود.
A high-pitched scream, often expressing fear or excitement.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A sharp, shrill outcry or scream; a shrill wild cry such as is caused by sudden or extreme terror, pain, or the like.
معنی(noun):
An exclamation mark.
verb
معنی(verb):
To utter a loud, sharp, shrill sound or cry, as do some birds and beasts; to scream, as in a sudden fright, in horror or anguish.
معنی(verb):
To utter sharply and shrilly; to utter in or with a shriek or shrieks.
example
معنی(example):
وقتی او عنکبوت را دید، فریادی کشید.
مثال:
She let out a shriek when she saw the spider.
معنی(example):
صوت ناگهانی باعث شد که من در تعجب فریاد بزنم.
مثال:
The sudden noise made me shriek in surprise.
معنی فارسی کلمه shriek
:
صدای بلند و تیز که معمولاً به دلیل ترس یا هیجان ناشی می‌شود.
