معنی فارسی small clause
B1بند کوچک، یک قاعده یا شرط ظریف و جزئی که ممکن است در قرارداد یا توافق‌نامه ظاهر شود.
A minor provision or condition within a larger contract that may have specific implications.
- noun
noun
معنی(noun):
(grammar) A minimal predicate structure that possesses arguments and predicates but no tense: small clauses usually occur within the context of full clauses and may act as the direct object of the verb.
example
معنی(example):
قرارداد شامل یک بند کوچک برای فسخ است.
مثال:
The contract includes a small clause for cancellation.
معنی(example):
قبل از امضا، حتماً بند کوچک را بخوانید.
مثال:
Make sure to read the small clause before signing.
معنی فارسی کلمه small clause
:
بند کوچک، یک قاعده یا شرط ظریف و جزئی که ممکن است در قرارداد یا توافق‌نامه ظاهر شود.
