معنی فارسی soot
B1 /suːt/ماده سیاهی که به وجود می‌آید وقتی که کربن در اثر سوختن به طور ناقص می‌سوزد.
A black powder seen when wood or other carbon-containing materials burn.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Fine black or dull brown particles of amorphous carbon and tar, produced by the incomplete combustion of coal, oil etc.
verb
معنی(verb):
To cover or dress with soot.
مثال:
to soot land
example
معنی(example):
دودکش از دوده ناشی از آتش پوشیده شده بود.
مثال:
The chimney was covered in soot from the fire.
معنی(example):
او بعد از پخت و پز، دوده را از روی میز پاک کرد.
مثال:
He wiped the soot off the table after the cooking.
معنی فارسی کلمه soot
:
ماده سیاهی که به وجود می‌آید وقتی که کربن در اثر سوختن به طور ناقص می‌سوزد.
