معنی فارسی spallation
C2 /spɑːleɪʃən/پدیده جداسازی یا شکستن ذرات توسط برخورد یک ذره با هسته یا ماده دیگر.
The process of fragmenting a material into smaller pieces, often through a high-energy impact.
- noun
noun
معنی(noun):
A nuclear reaction in which a nucleus fragments into many nucleons.
معنی(noun):
Fragmentation due to stress or impact.
example
معنی(example):
اسپالاسیون در آزمایش‌های فیزیک هسته‌ای استفاده می‌شود.
مثال:
Spallation is used in nuclear physics experiments.
معنی(example):
فرآیند اسپالاسیون می‌تواند ذرات جدیدی ایجاد کند.
مثال:
The process of spallation can create new particles.
معنی فارسی کلمه spallation
:
پدیده جداسازی یا شکستن ذرات توسط برخورد یک ذره با هسته یا ماده دیگر.
