معنی فارسی spanker
B1 /spæŋkɚ/به فردی که دیگران را به خاطر رفتار غیرقانونی یا غیراخلاقی تنبیه می‌کند، گفته می‌شود.
A person who punishes or disciplines others, particularly by hitting.
- noun
Someone who spanks.
An instrument used to give someone a spanking or spank, such as a paddle.
A fore-and-aft gaff-rigged sail on the aft-most mast of a square-rigged vessel.
A musician who plays his instrument well.
A small coin.
One who takes long, quick strides in walking.
A swift horse.
Something very large, or larger than usual; a whopper.
Something splendid; a fine example of its kind.
معلم به عنوان یک تنبیه‌کننده به خاطر روش‌های انضباط سختش شناخته می‌شد.
The teacher was known as a spanker for his strict discipline methods.
او یک تنبیه‌کننده بود و معمولاً دانش‌آموزان را به خاطر تخلفات کوچک تنبیه می‌کرد.
He was a spanker, often punishing students for minor offenses.
معنی فارسی کلمه spanker
:
به فردی که دیگران را به خاطر رفتار غیرقانونی یا غیراخلاقی تنبیه می‌کند، گفته می‌شود.
