معنی فارسی speckle
B1 /ˈspɛkəl/نقطهدار کردن، وجود نقاط کوچک یا ریز به شکلهای مختلف.
To mark with small spots or dots of color.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A small spot or speck on the skin, plumage or foliage.
معنی(noun):
The random distribution of light when it is scattered by a rough surface.
معنی(noun):
Kind; sort.
معنی(noun):
A cluster of interchromatin granules in a nucleus
verb
معنی(verb):
To mark with speckles.
example
معنی(example):
پارچه با رنگهای مختلف نقطهدار است.
مثال:
The fabric is speckled with different colors.
معنی(example):
پیراهن او طرح نقطهدار زیبایی داشت.
مثال:
Her dress had a beautiful speckle design.
معنی فارسی کلمه speckle
:
نقطهدار کردن، وجود نقاط کوچک یا ریز به شکلهای مختلف.
