معنی فارسی squabble
A2 /ˈskwɑːbl/دعوا یا بحث کوچک، معمولاً بر سر موضوعات جزئی و کم اهمیت.
A noisy quarrel about something petty or trivial.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A minor fight or argument.
مثال:
The children got into a squabble about who should ride in the front of the car.
verb
معنی(verb):
To participate in a minor fight or argument.
مثال:
The brothers were always squabbling with each other.
معنی(verb):
To disarrange, so that the letters or lines stand awry and require readjustment.
مثال:
to squabble type
example
معنی(example):
دو دوست برسر آخرین بیسکویت دعوا کردند.
مثال:
The two friends had a squabble over the last cookie.
معنی(example):
آنها همیشه در مورد اینکه چه کسی فیلم را انتخاب کند دعوا می‌کنند.
مثال:
They always squabble about who gets to choose the movie.
معنی فارسی کلمه squabble
:
دعوا یا بحث کوچک، معمولاً بر سر موضوعات جزئی و کم اهمیت.
