معنی فارسی statehood
B2 /ˈsteɪthʊd/وضعیتی که بر اساس آن یک سرزمین به عنوان یک دولت مستقل و دارای حق حاکمیت شناخته می‌شود.
The condition of being a recognized independent state with its own government.
- noun
noun
معنی(noun):
The property of being a state.
مثال:
Alaska didn't attain statehood until 1959, when it became the 49th state of the United States.
معنی(noun):
The condition of being a country.
example
معنی(example):
دولت‌داری به معنای شناسایی به عنوان یک دولت با حکومت مستقل است.
مثال:
Statehood means being recognized as a state with its own governance.
معنی(example):
فرآیند دستیابی به دولت‌داری می‌تواند پیچیده و طولانی باشد.
مثال:
The process of achieving statehood can be complex and lengthy.
معنی فارسی کلمه statehood
:
وضعیتی که بر اساس آن یک سرزمین به عنوان یک دولت مستقل و دارای حق حاکمیت شناخته می‌شود.
