معنی فارسی stent
B2 /stɛnt/استنت لولۀ کوچکی است که برای باز نگه‌داشتن عروق خونی یا دیگر مجاری بدن حین عمل جراحی قرار می‌گیرد.
A device used to support the inner walls of a vessel or duct.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A slender tube inserted into a blood vessel, a ureter or the oesophagus in order to provide support and to prevent disease-induced closure.
verb
معنی(verb):
To insert a stent or tube into a blood vessel.
example
معنی(example):
پزشک یک استنت را برای باز نگه داشتن شریان قرار داد.
مثال:
The doctor inserted a stent to keep the artery open.
معنی(example):
استنت در رویه‌های قلبی به طور معمول برای جلوگیری از انسدادها استفاده می‌شود.
مثال:
A stent is commonly used in cardiac procedures to prevent blockages.
معنی فارسی کلمه stent
:
استنت لولۀ کوچکی است که برای باز نگه‌داشتن عروق خونی یا دیگر مجاری بدن حین عمل جراحی قرار می‌گیرد.
