معنی فارسی stipulation
B2 /ˌstɪp.jəˈleɪ.ʃən/شرط، قاعدهای که در یک توافق نامه ذکر میشود.
A condition or requirement specified in a legal document.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of stipulating; a contracting or bargaining; an agreement.
معنی(noun):
Something that is stated or stipulated as a condition of an agreement.
مثال:
If I lend you my car, my only stipulation is that you fill up the gas tank before returning it.
معنی(noun):
The situation, arrangement, and structure of the stipules.
معنی(noun):
A goal to be achieved in a chess problem; for example, to checkmate Black within a specified number of moves.
example
معنی(example):
شرط در قرارداد اجاره بسیار واضح است.
مثال:
The stipulation in the lease is very clear.
معنی(example):
او قبل از توافق بر سر معامله شرطی گذاشت.
مثال:
He made a stipulation before agreeing to the deal.
معنی فارسی کلمه stipulation
:
شرط، قاعدهای که در یک توافق نامه ذکر میشود.
