معنی فارسی stupefactive
B1بیحسکننده، چیزی که باعث بیحسی یا گیجی میشود.
Causing stupor or insensibility.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Inducing stupor; making drowsy; stupefacient.
example
معنی(example):
اثر بیحسکننده دارو غیرمنتظره بود.
مثال:
The stupefactive effect of the drug was unexpected.
معنی(example):
او واکنشهای بیحسکنندهای از بیهوشی را تجربه کرد.
مثال:
He experienced stupefactive reactions from the anesthesia.
معنی فارسی کلمه stupefactive
:
بیحسکننده، چیزی که باعث بیحسی یا گیجی میشود.
