معنی فارسی stutter
B1 /ˈstʌɾɚ/لکنت زبان، اختلالی در گفتار که با وقفه‌های غیرارادی و تکرار صداها مشخص می‌شود.
A speech disorder characterized by involuntary pauses and repetitions of sounds.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A speech disorder characterised by stuttering.
معنی(noun):
One who stutters.
verb
معنی(verb):
To speak with a spasmodic repetition of vocal sounds.
مثال:
He stuttered a few words of thanks.
معنی(verb):
To exhaust a gas with difficulty
مثال:
The engine of the old car stuttered going up the slope. I was stuttering after the marathon.
example
معنی(example):
او وقتی عصبی می‌شود تمایل به لکنت دارد.
مثال:
He tends to stutter when he gets nervous.
معنی(example):
تمرین صحبت کردن آرام می‌تواند به کاهش لکنت کمک کند.
مثال:
Practicing speaking slowly can help reduce a stutter.
معنی فارسی کلمه stutter
:
لکنت زبان، اختلالی در گفتار که با وقفه‌های غیرارادی و تکرار صداها مشخص می‌شود.
