معنی فارسی suffices

B1 /ˈsəˈfaɪsəz/

کافی بودن، به اندازه‌ای خوب یا مناسب بودن که برای هدفی خاص کافی باشد.

To be enough; to meet the requirements.

verb

معنی(verb):

To be enough or sufficient; to meet the need (of anything); to be adequate; to be good enough.

مثال:

For this plum cake, two eggs should suffice.

معنی(verb):

To satisfy; to content; to be equal to the wants or demands of.

مثال:

A joint of lamb sufficed even his enormous appetite.

معنی(verb):

To furnish; to supply adequately.

example

معنی(example):

غذای ارائه شده برای همه در مهمانی کافی است.

مثال:

The food provided suffices for everyone at the party.

معنی(example):

برای نیازهای او، یک توضیح ساده کافی است.

مثال:

For her needs, a simple explanation suffices.

معنی فارسی کلمه suffices

کافی بودن، به اندازه‌ای خوب یا مناسب بودن که برای هدفی خاص کافی باشد.