معنی فارسی supplication
B1 /sʌplɪˈkeɪʃən/دعای موثر و صمیمانه، به ویژه برای درخواست از خداوند.
The action of asking earnestly or humbly for something.
- noun
noun
معنی(noun):
An act of supplicating; a humble request.
معنی(noun):
A prayer or entreaty to a god.
معنی(noun):
In Ancient Rome, a solemn service or day decreed for giving formal thanks to the gods for victory, etc.
example
معنی(example):
دعای او شنیده شد و پذیرفته شد.
مثال:
Her supplication was heard and granted.
معنی(example):
او برای صلح در جهان دعا کرد.
مثال:
He made a supplication for peace in the world.
معنی فارسی کلمه supplication
:
دعای موثر و صمیمانه، به ویژه برای درخواست از خداوند.
