معنی فارسی tea-leaf
B1برگ چای، برگ خشک شده چای که معمولاً در چای استفاده می‌شود و به این روش در فال‌گیری قرار می‌گیرد.
A piece of tea leaf, often used in fortune telling or as a part of tea preparation.
- noun
noun
معنی(noun):
(usually used in the plural) A dried fragment of a leaf of the tea plant used in making the drink tea.
معنی(noun):
A thief.
example
معنی(example):
او آینده من را در برگ چای خواند.
مثال:
She read my future in a tea-leaf.
معنی(example):
طرح برگ چای بسیار پیچیده بود.
مثال:
The tea-leaf pattern was very intricate.
معنی فارسی کلمه tea-leaf
:
برگ چای، برگ خشک شده چای که معمولاً در چای استفاده می‌شود و به این روش در فال‌گیری قرار می‌گیرد.
