معنی فارسی tenancy
B1اجاره، رابطه قانونی بین مالک و مستاجر که شامل شرایط اجاره ملک است.
The legal arrangement or period during which a person rents a property.
- noun
noun
معنی(noun):
The occupancy of property, etc., under a lease, or by paying rent.
معنی(noun):
The period of occupancy by a tenant.
معنی(noun):
The property occupied by a tenant.
example
معنی(example):
آنها قرارداد اجاره برای آپارتمان را امضا کردند.
مثال:
They signed a tenancy agreement for the apartment.
معنی(example):
اجاره حقوق قانونی را برای هر دو مالک و مستاجر فراهم می‌کند.
مثال:
Tenancy provides legal rights for both landlords and tenants.
معنی فارسی کلمه tenancy
:
اجاره، رابطه قانونی بین مالک و مستاجر که شامل شرایط اجاره ملک است.
