معنی فارسی tenant
A2 /ˈtɛ.nənt/مستاجر، شخصی است که به طور قانونی مکانی را اجاره می‌کند و معمولاً باید اجاره‌بها را پرداخت کند.
A person who rents a property from a landlord.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
One who pays a fee (rent) in return for the use of land, buildings, or other property owned by others.
معنی(noun):
One who has possession of any place.
معنی(noun):
One who holds a property by any kind of right, including ownership.
معنی(noun):
Any of a number of customers serviced through the same instance of an application.
verb
معنی(verb):
To hold as, or be, a tenant.
معنی(verb):
To inhabit.
example
معنی(example):
مستاجر اجاره را به موقع پرداخت کرد.
مثال:
The tenant paid the rent on time.
معنی(example):
هر مستاجری حق دارد که در یک محیط زندگی امن باشد.
مثال:
Each tenant has the right to a safe living environment.
معنی فارسی کلمه tenant
:
مستاجر، شخصی است که به طور قانونی مکانی را اجاره می‌کند و معمولاً باید اجاره‌بها را پرداخت کند.
