معنی فارسی termination
B1 /tɚmɪˈneɪʃən/پایان یا خاتمه دادن به یک چیزی، مانند قرارداد یا همکاری.
The act of ending something, such as a contract or employment.
- noun
noun
معنی(noun):
The process of terminating or the state of being terminated.
معنی(noun):
The process of firing an employee; ending one's employment at a business for any reason.
معنی(noun):
An end in time; a conclusion.
معنی(noun):
An end in space; an edge or limit.
معنی(noun):
An outcome or result.
معنی(noun):
The last part of a word; an ending, a desinence; a suffix.
معنی(noun):
An induced abortion.
معنی(noun):
A word, a term.
معنی(noun):
The ending up of a polypeptid chain.
example
معنی(example):
پایان قرارداد غیرمنتظره بود.
مثال:
The termination of the contract was unexpected.
معنی(example):
او به دلیل عملکرد ضعیف با terminated شدن از شغلش مواجه شد.
مثال:
She faced termination from her job due to poor performance.
معنی فارسی کلمه termination
:
پایان یا خاتمه دادن به یک چیزی، مانند قرارداد یا همکاری.
