معنی فارسی terra
B2 /ˈtɛɹə/سرزمین، زمین یا زیر ساخت‌های طبیعی که به عنوان یک محیط طبیعی شناخته می‌شود.
Earth; soil; land, especially when considered as the environment for living things.
- noun
noun
معنی(noun):
(astrogeology) A rough upland or mountainous region of the Moon with a relatively high albedo.
example
معنی(example):
زمین این منطقه غنی از مواد معدنی است.
مثال:
The terra of the area is rich in minerals.
معنی(example):
آنها زمین را مطالعه کردند تا اکوسیستم را بهتر درک کنند.
مثال:
They studied the terra to understand the ecosystem better.
معنی فارسی کلمه terra
:
سرزمین، زمین یا زیر ساخت‌های طبیعی که به عنوان یک محیط طبیعی شناخته می‌شود.
