معنی فارسی terraced house
B1خانه‌ای که به طور ردیفی با خانه‌های دیگر ساخته شده و معمولاً دیوارهای مشترک دارد.
A type of house that is connected to other similar houses on either side.
- noun
noun
معنی(noun):
A type of house which shares both sidewalls with the adjacent houses, typical of Victorian and Edwardian housing in English cities.
example
معنی(example):
خانه‌ی جدید آن‌ها یک خانه‌ی ردیفی در شهر است.
مثال:
Their new home is a terraced house in the city.
معنی(example):
خانه‌های ردیفی در مناطق شهری رایج هستند.
مثال:
Terraced houses are common in urban areas.
معنی فارسی کلمه terraced house
:
خانه‌ای که به طور ردیفی با خانه‌های دیگر ساخته شده و معمولاً دیوارهای مشترک دارد.
