معنی فارسی thalidomide
B2 /θəˈlɪdəˌmaɪd/تالیدومید، دارویی که در دهه ۱۹۵۰ به عنوان آرام‌بخش استفاده می‌شد و با عوارض جانبی جدی مرتبط بود.
A drug that was initially used as a sedative but led to serious birth defects.
- noun
noun
معنی(noun):
A drug sold during the late 1950s and early 1960s as a sleeping aid, and to pregnant women as an antiemetic to combat morning sickness and other symptoms, but withdrawn as causing severe birth defects, such as phocomelia; currently used to treat leprosy.
example
معنی(example):
تالیدومید در ابتدا به عنوان قرص خواب آور استفاده می‌شد.
مثال:
Thalidomide was originally used as a sleeping pill.
معنی(example):
پزشکان اثرات تالیدومید بر برخی اختلالات را کشف کردند.
مثال:
Doctors discovered thalidomide's effects on certain disorders.
معنی فارسی کلمه thalidomide
:
تالیدومید، دارویی که در دهه ۱۹۵۰ به عنوان آرام‌بخش استفاده می‌شد و با عوارض جانبی جدی مرتبط بود.
