معنی فارسی theodicy
C1 /θiˈɑd.ɪ.si/تئودیسه به مطالعه مسائلی اطلاق می‌شود که مربوط به توجیه وجود شر و ناهنجاری‌ها در جهان در برابر وجود خداوند خوب است.
The justification of God's goodness in the face of the existence of evil.
- noun
A justification of a deity or of particular attributes of a deity; specifically, a justification of the existence of evil and suffering in the world; a work or discourse justifying the ways of God.
تئودیسه سعی می‌کند توضیح دهد چرا در دنیایی که توسط خدایی خوب خلق شده، چیزهای بد اتفاق می‌افتند.
Theodicy tries to explain why bad things happen in a world created by a good God.
فیلسوفان مدت‌ها در مورد مسائل تئودیسه بحث کرده‌اند.
Philosophers have long debated issues of theodicy.
معنی فارسی کلمه theodicy
:
تئودیسه به مطالعه مسائلی اطلاق می‌شود که مربوط به توجیه وجود شر و ناهنجاری‌ها در جهان در برابر وجود خداوند خوب است.
