معنی فارسی thoroughfare
B2 /ˈθʌɹəfɛː/خیابان یا جاده‌ای اصلی که برای عبور و مرور استفاده می‌شود.
A main road or public highway that is used for travel.
- noun
noun
معنی(noun):
A passage; a way through.
معنی(noun):
A road open at both ends or connecting one area with another; a highway or main street.
معنی(noun):
The act of going through; passage; travel, transit.
معنی(noun):
An unobstructed waterway allowing passage for ships.
example
معنی(example):
خیابان Main یک خیابان اصلی شلوغ در شهر است.
مثال:
Main Street is a busy thoroughfare in the city.
معنی(example):
خیابان اصلی به خاطر کارهای ساختمانی بسته شده بود.
مثال:
The thoroughfare was closed for construction work.
معنی فارسی کلمه thoroughfare
:
خیابان یا جاده‌ای اصلی که برای عبور و مرور استفاده می‌شود.
