معنی فارسی thuggee
B1 /θʌˈɡiː/گروه‌های تبهکار در هند باستان که به دزدی و قتل عابران می‌پرداختند.
Groups of criminals in India historically known for committing robbery and murder.
- noun
noun
معنی(noun):
A thug (member of band of assassins in India).
معنی(noun):
The murder and robbery of groups of travellers in India.
example
معنی(example):
تهمتکاران به خاطر تاکتیک‌های بی‌رحمانه‌شان معروف بودند.
مثال:
The thuggees were known for their ruthless tactics.
معنی(example):
تاریخ تهمتکاری چیزهای زیادی در مورد جرم و جنایت در هند باستان نشان می‌دهد.
مثال:
The history of thuggee reveals a lot about crime in ancient India.
معنی فارسی کلمه thuggee
:
گروه‌های تبهکار در هند باستان که به دزدی و قتل عابران می‌پرداختند.
