معنی فارسی tie-breaks
B2تساوی‌شکنی، روشی برای تعیین برنده در مسابقات که زمانی استفاده می‌شود که امتیاز برابر باشد.
A method used in games to break a tie, ensuring one player or team wins.
- noun
noun
معنی(noun):
A tiebreaker, a game or an extension to a game played to resolve a tied score.
example
معنی(example):
در تنیس، تساوی‌شکنی‌ها برای تعیین برنده زمانی که امتیاز برابر است، استفاده می‌شود.
مثال:
In tennis, tie-breaks are used to determine the winner when the score is even.
معنی(example):
مسابقه نهایی چندین تساوی‌شکنی داشت قبل از اینکه برنده مشخص شود.
مثال:
The final match had several tie-breaks before a winner was decided.
معنی فارسی کلمه tie-breaks
:
تساوی‌شکنی، روشی برای تعیین برنده در مسابقات که زمانی استفاده می‌شود که امتیاز برابر باشد.
