معنی فارسی timeworn

B1 /ˈtaɪm.wɔɹn/

زمان‌خورده، به چیزی که به دلیل گذشت زمان کهنه و فرسوده شده است، اشاره دارد.

Something that has aged or worn out due to the passage of time.

adjective

معنی(adjective):

Showing the effects of wear due to long use.

معنی(adjective):

Trite or banal; overused or hackneyed.

example

معنی(example):

دیوارهای کهنه‌سنگی قلعه داستان‌هایی از گذشته را روایت می‌کنند.

مثال:

The timeworn stone walls of the castle tell stories of the past.

معنی(example):

او یک کتاب کهنه در اتاقک بالایی پیدا کرد که از آن پدربزرگش بود.

مثال:

She found a timeworn book in the attic that had belonged to her grandfather.

معنی فارسی کلمه timeworn

زمان‌خورده، به چیزی که به دلیل گذشت زمان کهنه و فرسوده شده است، اشاره دارد.