معنی فارسی tone color
B2رنگ صوتی، ویژگی‌های هر صدای تولید شده توسط سازها که آنها را از هم جدا می‌کند.
The characteristic quality of sound that allows listeners to distinguish between different sounds.
- noun
The quality of a sound independent of its pitch and volume.
The pitch of a sound as heard by the ear, described relative to its absolute pitch.
When someone speaks after inhaling helium, their voice has a higher timbre. With sulfur hexafluoride, the result is a lower timbre.
The crest on a coat of arms.
رنگ صوتی در موسیقی به کیفیت صدایی اشاره دارد که یک ساز را از ساز دیگر متمایز می‌کند.
Tone color in music refers to the quality of sound that distinguishes one instrument from another.
درک رنگ صوتی می‌تواند لذت از موسیقی ارکستر را افزایش دهد.
Understanding tone color can enhance the appreciation of orchestral music.
معنی فارسی کلمه tone color
:
رنگ صوتی، ویژگی‌های هر صدای تولید شده توسط سازها که آنها را از هم جدا می‌کند.
