معنی فارسی towering
B1 /ˈtaʊəɹɪŋ/بلند و بزرگ به طوری که قابل توجه باشد.
Extremely tall or high.
- verb
- noun
- adjective
verb
معنی(verb):
To be very tall.
مثال:
The office block towered into the sky.
معنی(verb):
To be high or lofty; to soar.
معنی(verb):
To soar into.
noun
معنی(noun):
The act or condition of being high above others.
adjective
معنی(adjective):
Very tall or high, so as to dwarf anything around it.
example
معنی(example):
کوه های سر به فلک کشیده از فاصله های دور قابل مشاهده بودند.
مثال:
The towering mountains were visible from miles away.
معنی(example):
درخت بر تمام گیاهان دیگر سایه افکنده بود.
مثال:
The tree was towering over all the other plants.
معنی فارسی کلمه towering
:
بلند و بزرگ به طوری که قابل توجه باشد.
