معنی فارسی townhouse

B1

خانه شهری، نوعی ساختمان مسکونی است که معمولا در محله‌های شهری قرار دارد و به صورت عمودی و در کنار دیگر خانه‌ها ساخته می‌شود.

A type of medium-sized house that shares one or more walls with adjacent properties but has its own entrance.

noun
معنی(noun):

A row house.

معنی(noun):

A house in an urban setting.

معنی(noun):

Town hall.

example
معنی(example):

آنها یک خانه شهری در مرکز شهر خریدند.

مثال:

They bought a townhouse in the city center.

معنی(example):

زندگی در یک خانه شهری می‌تواند از یک خانه مستقل مقرون به صرفه‌تر باشد.

مثال:

Living in a townhouse can be more affordable than a detached house.

معنی فارسی کلمه townhouse

: معنی townhouse به فارسی

خانه شهری، نوعی ساختمان مسکونی است که معمولا در محله‌های شهری قرار دارد و به صورت عمودی و در کنار دیگر خانه‌ها ساخته می‌شود.