معنی فارسی treachery
B1 /ˈtɹɛtʃəɹi/خیانت، رفتار یا عمل ناپسندی که به قصد فریب دادن یا آسیب رساندن به شخص دیگر انجام می‌شود.
The betrayal of trust or faith; an act of deception against someone.
- noun
noun
معنی(noun):
Deliberate, often calculated, disregard for trust or faith.
معنی(noun):
The act of violating the confidence of another, usually for personal gain.
معنی(noun):
Treason.
example
معنی(example):
تجربه خیانت او غیرمنتظره و دردناک بود.
مثال:
His treachery was unexpected and painful.
معنی(example):
خیانت دوستش به او عمیقاً آسیب زد.
مثال:
The treachery of his friend hurt him deeply.
معنی فارسی کلمه treachery
:
خیانت، رفتار یا عمل ناپسندی که به قصد فریب دادن یا آسیب رساندن به شخص دیگر انجام می‌شود.
