معنی فارسی trench warfare
B2جنگ خندقی، نوعی جنگ است که در آن نیروها در خندق‌ها مستقر می‌شوند و از آنجا به دشمن حمله می‌کنند.
A type of land warfare using occupied fighting lines consisting largely of trenches.
- noun
noun
معنی(noun):
Warfare in which opposing sides occupy trenches and repeatedly fire at one another; usually involving high casualty rates over a long period of time.
معنی(noun):
(by extension) Fighting of any sort which offers no hope of ending soon.
example
معنی(example):
جنگ خندقی در طول جنگ جهانی اول شایع بود.
مثال:
Trench warfare was common during World War I.
معنی(example):
سربازان در جنگ‌های خندقی با شرایط سختی مواجه بودند.
مثال:
Soldiers faced harsh conditions in trench warfare.
معنی فارسی کلمه trench warfare
:
جنگ خندقی، نوعی جنگ است که در آن نیروها در خندق‌ها مستقر می‌شوند و از آنجا به دشمن حمله می‌کنند.
