معنی فارسی trochaic
B2 /tɹoʊˈkeɪ.ɪk/تروه‌ایی، نوعی متر در شعر است که در آن هجای مشدد در ابتدا قرار دارد.
Relating to a type of metrical foot in poetry characterized by a stressed syllable followed by an unstressed syllable.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A poetical composition of this kind.
adjective
معنی(adjective):
Referring to poetry composed of trochees, feet of one stressed syllable followed by an unstressed syllable.
example
معنی(example):
متر تروه‌ایی شامل یک هجای مشدد و پس از آن یک هجای غیر مشدد است.
مثال:
Trochaic meter consists of a stressed syllable followed by an unstressed one.
معنی(example):
بسیاری از اشعار از ریتم تروه‌ایی برای ایجاد احساس خاصی استفاده می‌کنند.
مثال:
Many poems use a trochaic rhythm to create a specific feel.
معنی فارسی کلمه trochaic
:
تروه‌ایی، نوعی متر در شعر است که در آن هجای مشدد در ابتدا قرار دارد.
