معنی فارسی turnbuckle
B2ابزاری مکانیکی که برای تنظیم کشش یا طول زنجیر یا سیم به کار می رود.
A device consisting of a screw mechanism used for adjusting the tension of a wire or cable.
- noun
noun
معنی(noun):
A coupling device consisting of two eyelets or other connection points connected in screw threads. The joint in between can be turned to shorten or lengthen the device with mechanical advantage provided by the screw threads.
معنی(noun):
A link threaded on both ends of a short bar which is used to pull objects together. (FM 55-501)
example
معنی(example):
تنظیم کننده کشش در سیم با کمک تورن باکل انجام می‌شود.
مثال:
The turnbuckle adjusts the tension in the wire.
معنی(example):
مطمئن شوید که تورن باکل به طور ایمن بسته شده است.
مثال:
Make sure the turnbuckle is securely tightened.
معنی فارسی کلمه turnbuckle
:
ابزاری مکانیکی که برای تنظیم کشش یا طول زنجیر یا سیم به کار می رود.
