معنی فارسی turntable
A2 /ˈtɝnˌteɪbəl/ترن‌تیبل، دستگاهی برای پخش موسیقی از صفحه‌های وینیل که شامل یک دیسک چرخشی است.
A device used to play vinyl records, consisting of a rotating platter and a stylus.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A circular rotating platform.
verb
معنی(verb):
To play (a record) using a turntable.
معنی(verb):
To rotate or turn around using, or as if using, a turntable.
معنی(verb):
To manipulate sound using turntables; to perform turntablism.
example
معنی(example):
دی‌جی صفحه را روی ترن‌تیبل قرار داد تا موسیقی را شروع کند.
مثال:
The DJ placed the record on the turntable to start the music.
معنی(example):
یک ترن‌تیبل می‌تواند برای پخش صفحه‌های وینیل استفاده شود.
مثال:
A turntable can be used to play vinyl records.
معنی فارسی کلمه turntable
:
ترن‌تیبل، دستگاهی برای پخش موسیقی از صفحه‌های وینیل که شامل یک دیسک چرخشی است.
