معنی فارسی umlaut
B1 /ˈum.laʊt/اوملاوت، نشانه‌ای در زبان آلمانی که نشان‌دهنده تغییر در تلفظ است و معمولاً بر روی حروف u، a و o قرار می‌گیرد.
A diacritical mark used in some languages, especially German, to indicate a change in the pronunciation of a vowel.
- noun
- verb
An assimilatory process whereby a vowel is pronounced more like a following vocoid that is separated by one or more consonants.
The umlaut process (as above) that occurred historically in Germanic languages whereby back vowels became front vowels when followed by syllable containing a front vocoid (e.g. Germanic lūsiz > Old English lȳs(i) > Modern English lice).
A vowel so assimilated.
The diacritical mark ( ¨ ) placed over a vowel when it indicates a (rounded) front vowel
Diaeresis
Naïve takes an umlaut as it's pronounced as two syllables.
To place an umlaut over (a vowel).
To modify (a word) so that an umlaut is required in it.
an umlauting vowel
کلمه 'fuß' بر روی 'u' یک اوملاوت دارد.
The word 'fuß' has an umlaut over the 'u'.
اوملاوت‌ها در کلمات آلمانی شایع هستند.
Umlauts are common in German words.
معنی فارسی کلمه umlaut
:
اوملاوت، نشانه‌ای در زبان آلمانی که نشان‌دهنده تغییر در تلفظ است و معمولاً بر روی حروف u، a و o قرار می‌گیرد.
